Bilmiyorum nasil demeli, ama kaydetmem lazim bir yere. Hani derler ya, erkekler babalarini kaybettigi gun buyurler diye, babam buyudu benim. Icim yaniyo, calisarak unutmaya, unutarak teselli olmaya calisiyorum ama olmuyor. Saglikli da degil icine atmak! Kim ne derse desin, neye inanirsa inansin, ben iki dedemin bir yerlerde karsilikli tavla oynadiklarini dusunmek istiyorum, ve tekrar gencliklerindeki kadar dinc, ordan oraya nese icinde kosusturduklarina inanmayi seciyorum!