23 May 2012

Bugun...

Son gunlerde biraz canim sIkkIn, ogrencilerden sebep. Donem sonu ya, sadece aglayanlar, kalanlar ve dersten kalmalarini calismamaya degil, benim not vermememe yoranlar geliyor ofisime...

Normalde takmam ama bu aralar hassasim...

Bu sabah aldigim bir email, iki ogrencim beraber yazmislar, beni cok mutlu etti, buraya not duseyim dedim - sinirlendigimde okuyayim diye- . Sadece isimleri siliyorum.

Hi ...,

We are ... and ..... We have tried to make an appointment with you but it has been impossible due to timetable. We want to thank you for these two years, as we have ended liking econometrics (something we really wouldn´t have believed one year ago). We think that you are a great teacher as you explain really well making the subject content easier.

We also want to congratulate you for your pregnancy.

Thank you very much,


Best regards,


... and ... =)



Yuzume tebessum kondurdu ya, unutmayayim dedim, ozellikle bugun cok iyi geldi... Tam biktim bunlarla ugrasmaktan derken, saygisiz cocugun teki ile tartismisken... Aslinda ben cok seviyorum ders vermeyi! sadece researchle ugrasmak bana gore degil kesinlikle...

4 yorum:

  1. Ben de yanima arastirma yapsinlar diye verilen ogrencilerden sikayetci olsam :)

    YanıtlaSil
  2. Nevin, sikayet serbest, kimden istersen ol :)

    YanıtlaSil
  3. ayni seyleri de ben hissetmistim. ama sonra degerlendirmeleri okurken, "bu kiz bana matematigi sevdirdi, ben cok korkardim, 1 sene once bunlari yazacagimi soyleseler inanmazdim" minvalinde birseyler gorunce cok sevinmistim.

    YanıtlaSil
  4. Ayse, boyle seyler insani mutlu ediyor, di mi?

    YanıtlaSil