ne desem ki bilemedim...

Hayatimda bir suru sey oluyor bu aralar, bir ara yazmak lazim tabi. Aslinda simdi de yazsam olur, di mi?

Oncelikle 30 oldum ben, hayatimda yeni bir "decade" basladi. Ne onemi var dersen blog, ben de bilmiyorum valla. Ama hallmark 0 ve 5 le biten dogum gunleri icin ozel kart yapiyor :) 30 cok buyuk gelirdi bir zamanlar bana, simdilerde hic bir yas cok buyuk gelmiyor. Hayatta her zaman vakit var istemediklerimizi degistirmeye, yani hic bir yas hic bir sey icin gec degil, oyle olunca buyuk de olmuyorsun... 30'dan memnunum simdilik, bir sikayetim yok :) Ama asal sayilari sevdigimden 29'dan ayrilmak zor oldu, neyse seneye bir asal sayi daha bekler beni...

Sonra, adim degisti diyelim, yani soyadim. Mecburen. Gerci sevgili ODTU'mdeki hocanin davasini duymadim degil... Bu durum kutlanacak yazin Istanbul'da (hocanin dava sonucu degil tabi, benim ad degisimim :) )

Baska baska, bir savunma tarihi belirlendi. Ben hala inanamiyorum! Hayirlisi bakalim, buyuk gun 24 mayis... Yani ad soyad hanesinin yanina yeni bir soyad eklenmesi yetmezmis gibi bir de basina bir unvan geliyor! Bak su kaderin isine... O unvan icin dengemi bozdum, alkolik oldum :) yani bilemiyorum deger miydi ugrunda en guzel senelerimi harcamaya :)

Boyle soylendigime bakmayin siz, hep dedigim gibi doktora yapan adamda mazo durumlari var bir derece. Ben seviyorum tezimle basbasa gecirdigimiz uykulu geceleri, ve de bize eslik eden baileysi, o kalmadiysa pina coladayi, hic biri yoksa birayi... Bosuna demiyorum doktora beni alkolik yapti diye!!! Ne yaziyordum, nereye geldim...

Baska bir degisiklik de bye bye arizona olacak, hatta tumden bye bye us diyecegiz bakalim. Dun aksam birisiyle tanistim, konusurken o kadar mutlu oldum ki bye bye us durumlarindan :) Neyse, ana konuya donersek haziranin ilk haftasindan sonra orange and beyond dunyanin (!) cesitli yorelerinden bildirecek, agustosda da bir sure ikamet edecegi adrese kavusacak diyelim.

Hayatinda bu kadar olay bir anda olunca insan stres kupune donuyormus insan. Tabi ki de bu kadar olaydan asil kastim tez :)) Neyse ki yoga var, dengemi yerine oturtuyor resmen. Gecen hafta mesela pek vakit ayiramadim, benim tez hocam bile fark etti stres seviyesindeki artisi. Demek ki yogaya vakit her zaman ayrilacak. Yoga hocam diyor ki asanalar sirasinda o ani yasiyorsun, baska seyler icin endiselenmek pek mumkun olmuyor. Hakli gercekten, mesela ben kafa durusu siradinda hic tez nasil bitecek veya acaba simulasyonlar bitti mi gibi endiselere kapilmiyorum. Ama blog yazarken kafamin bir kosesinde o endiseler var. O zaman, haydi abbas vakit tamam... Gidip endiselerimin esiri olayim yarin aksam olan yoga dersine kadar...