Cok cok seyahat ettim, kimi mecburi, kimi keyfi. Yeni ulkeye, yeni dile alismaya calistim, hala daha da calisiyorum.
Sevdim, sevildim, mutlu oldum, agladim, guldum, uzuldum. Yasadim yani...
Kardesim askere gitti 2009 sonunda, kardesinin askerde olmasi zormus, bunu ogrendim 2010'da. Guzel haberleri ilk kardesimle paylasmayi seviyorum, bunu hatirladim. Bir de asker adama guzel olsa bile haberlerin alistira alistira soylenmesi gerektigini!
2009 sonlari ve 2010 ilk 2 ayi cok cok stresli gecti, is durumlarindan dolayi. Cok buyuk belirsizliklerle sariliydim, ogrendim ki belirsizlikler zor, sevmiyorum, fakat atlatabiliyorum!
Mart ayi dogumgunu ayiydi, simdi yanina baska seyler de eklendi.
Doktora zorluklarini zaten biliyordum, bitirme kismi daha da stresli oluyormus, hele bir de hic bir sey begenmeyen hoca olunca! Ogrendim ki hocaya gelmeden ben de var begenmeme durumu, hatta daha da vahim!
Yaz geldi, guzel geldi. Yazin baslangicini guney yarimkurede kis baslangici olarak kutladim. Ogrendim ki etrafta 3 dil olunca (Turkce, Ingilizce, Ispanyolca) benim beyin duruyor, diller karisiyor, annenin soylediklerini kardes icin Ingilizceye, mr. l. icin Turkce'ye cevirmeye basliyorum. Hatlar karisik!
Yazin bir bolumunde Istanbul'da kalabalik Arjantinli bir grupla gezdim, eglenceliydi! Ama bu sefer 3 dil konusuna daha hakimdim!
Sonra geldi Madrid! Ogrendim ki dil bilmedigin ulkede yasamak iskenceymis, bir de ben kendime biraz fazla yuklenebiliyorum. Mesela "niye 1 haftada Ispanyolca ogrenemedim, salak miyim" gibi seyler.
Ogrendigim bir sey, kendine cok yuklenme ve yardim sitemeye cekinme oldu.
2010'un son aylarinda Madrid daha guzel gelmeye basladi bana. Noel zamani ozellikle! Noel'de de Roma'ya gittim sonunda. Sevgilimin ikinci ulkesine, ilk tanistigimiz gunden beri hep guzelligini duydugum, "eat, pray, love" kitabini okuduktan sonra gitme arzumun giderek arttigi Roma'ya. Asik oldum!
Senenin sondan bir onceki bu gununde ogrendiklerimi ozetlersek, kendim icin cok degerli seyler ogrendim. Kendimi daha cok tanidim, neyi yapip neyi yapmakta zorlandigimi biliyorum. Ama ogrendigim en onemli sey, bunlarin bir kismini seneye yine ogrenmem gerekecegi. Hayat boyle bir sey cunku, bazi seyler kisa donem hafiza ile geliyor, zorluklar kolay unutuluyor, yeniden ogreniliyor.
Dedim ya, 2010 hayatimda onemli bir yil oldu, bir de 30 oldum, yeni 10luk donem yani! Gerci sunun surasinda bir kac ay sonra degisecek ama 30 hep bekledigim yildi, guzel geldi, mutlu oldum :)
2011 hepimize neler getirirse getirsin, umarim ki hep yuzumuzde bir tebessum olur! Herkes icin herseyin en guzeli olsun!
Ben belki seni ziyarete gelirim bu yıl. Ne bileyim yazını okurken öyle geçti içimden.
YanıtlaSilAşklar, mutluluklar, farkındalıklar daim olsun...
Cok sevinirim! Guzel dileklerin icin de cok cok tesekkurler!
YanıtlaSil