hafta sonu

Cumartesi aksamini ycurl'un birbirinden guzel yemekleri esliginde gecirdik (mr. ycurl'un deniz urunleri menusunun de hakkini vermek lazim tabi :)). Cok eglendik, tesekkur ederiz bay ve bayan ycurl'e. Bir dahaki sefere makarna yapariz artik :)

Pazar gunu ogle yemegini disarda yiyelim mantigiyla evden cikilmasina ragmen kendimizi Canyon Lake'de bulduk. Ogle yemegi icin biraz uzun bir yolculuk olsa da gol kenarinda bir cafede yenen yemegin tadi daha guzel oluyormus. Benim ilk gidisimdi Canyon Lake'e. Herkes ne kadar da hazirlikliydi. Tabi bizim gibi tam anmamiyla son dakikada gitmeye karar vermiyor insanlar. Bu gezi sayesinde insanlarin neden colun ortasinda bot sahibi oldugunu ogrenmis oldum.

Bir suru insan golde yuzuyordu. Tabiki ben esofmanlarimla gittimden boyle birsey soz konusu degildi (bu arada itiraf ediyorum: esofmanin nasil yazildigi TDK sozlugunden kontrol edildi :)). Ama genel olarak golde yuzmek bana cok urkutucu geliyor. Neden bilemiyorum. Sanki golden Van golu canavari cikacakmis gibi hissediyorum :) Ama bugun sicaktan bunalinca golde yuzmek cok da kotu degilmis gibi gozuktu gozume, bakalim. Ama su kenarinda olmak guzel, her ne kadar yedigin sey balik-ekmek olmasa da yine de insan colden uzaklasmis hissediyor kendisini.

Bir de bir onceki posttaki konuya deginirsek, hala motivasyon araniyor! Biraz daha iyiy durumdayim ama artik tam gaza baslamanin zamani geldi. Turkiye'den donunce bir sure kendime gelemiyorum ben sanirim. Ama artik yeter, pazartesi basliyorum eski duzenime. Hadi bakalim :)